Τα πρώτα Ελληνικά έργα

Πυρσίες

Ο Έλληνας ιστορικός Πολύβιος σχεδίασε μία μέθοδο σηματοδότησης, όπου τα γράμματα του αλφαβήτου ήταν χωρισμένα σε πέντε γραμμές και πέντε στήλες. Οι 5 αριστεροί πυρσοίαν τι προσώπευαν τις γραμμές ενώ οι  5 δεξιοί πυρσοί αντιπροσώπευαν τις στήλες. Έτσι κάθε συνδυασμός αριθμού πυρσών δεξιά και αριστερά, αντιπροσώπευε ένα συγκεκριμένο γράμμα

Οι καλωδιώσεις της βάσης και της “πλάτης” των Πυρσιών, δοκιμάζοντας τη λειτουργία του πριν το βάψιμο, λεπτομερείς εικόνες του αντικειμένου.

Υδραυλικός τηλέγραφος του Αινεία

Σε όλες τις σηματοδοτικές σκοπιές υπήρχαν πανομοιότυποι κάδοι γεμάτοι ίσαμε το ίδιο σημείο με νερό. Κάθε κάδος είχε από μία όμοια βρύση. Στην επιφάνεια του νερού επέπλεε ένας φελλός με κάθετο ραβδί προσαρμοσμένο σ’ αυτόν, πάνω στο οποίο ήταν χαραγμένα τα γράμματα του αλφαβήτου.Όταν ήθελαν να μεταδώσουν ένα μήνυμα, ειδοποιούσαν την επομένη σκοπιά υψώνοντας έναν αναμμένο πυρσό. Μόλις ερχόταν από απέναντι το σήμα “έτοιμος”, πάλι με κούνημα πυρσού, άνοιγαν και οι δύο σκοπιές την βρύση να τρέξει, ακριβώς την στιγμή πού η πρώτη σκοπιά ύψωνε τον αναμμένο πυρσό. Όταν έτρεχε μία ποσότητα νερού, τόση όση χρειαζόταν για να φτάσει το γράμμα πού ήθελαν να μεταδώσουν στα χείλη του κάδου, ο πυρσός χαμήλωνε πάλι. Βλέποντας τον πυρσό να χαμηλώνει, ο άνθρωπος πού δεχόταν το σήμα, έκλεινε κι αυτός την δικιά του βρύση. Μαζί με την στάθμη του νερού κατέβαινε και ο φελλός με το ραβδί, και έφερνε τα γράμματα στο ίδιο σημείο στους κάδους και στις δύο σκοπιές. Έτσι ο άνθρωπος πού δεχόταν το μήνυμα μπορούσε αμέσως να διαβάσει το σωστό γράμμα. ξαναγεμίζοντας τον κάδο με νερό, η δεύτερη σκοπιά σηματοδοτούσε με τον ίδιο τρόπο το γράμμα στην τρίτη σκοπιά.

Κατασκευάζοντας τον Υδραυλικό τηλέγραφο του Αινεία, τα υλικά από το εσωτερικό με τα μηνύματα πάνω τους, οι βάνες και τελικά το ζευγάρι των υδραυλικών μηχανών.

Μηχανισμοί στο αρχαίο ελληνικό θέατρο.